V severovýchodní oblasti syrské Džazíry zesílily zvuky válečných bubnů mezi Sýrií a jejími spojenci na jedné straně a Amerikou a jejími žoldáky na straně druhé, a to v souvislosti s aktuálními neúspěchy NATO na Ukrajině. Protiofenziva, kterou zahájily ukrajinské síly jako předvoj sil NATO s využitím nejmodernější západní techniky, selhává a vede k těžkým ztrátám na životech ukrajinských vojáků a zahraničních žoldnéřů, kteří ukrajinské armádě pomáhají, a také ke škodám na západní vojenské technice, která byla vržena do boje, aby zásadně změnila rovnováhu v rámci širšího konfliktu mezi Západem a Východem. Západní vítr však nebyl jejich lodím nakloněn a kouzlo se obrátilo proti kouzelníkovi. Pýcha evropského vojenského průmyslu byla zastavena ruskými raketami a protipancéřovými zbraněmi. Ve všech západních zemích vznikla opoziční hnutí, která volají po zastavení finanční i vojenské podpory Ukrajině, neboť vynaložené prostředky putují do „černé díry“.
Obětí snahy o získání zástupného cíle pro zmírnění hněvu západní veřejnosti se stala Sýrie. Zdejší krize se přitom blíží ke svému závěru v důsledku neúspěchu amerického regionálního projektu poté, co se terorismus na syrském území smrskl na pouhé dvě lokality, jimiž jsou Idlib a právě syrská Džazíra. Tato území stále ovládají teroristé z al-Qá’idy, resp. tzv. Syrských demokratických sil. Američané prostřednictvím své ilegální základny v at-Tanf nadále chrání fragmenty tzv. Islámského státu, stejně jako podporují teroristy z SDF v Džazíře a al-Qá’idy v Idlibu dodávkami zbraní.
V plánu Američanů bylo přenést aktuální neklid v guvernorátu Suwajdá také do Dar’á a Qunajtry, zároveň přerušením dálničního spojení mezi Irákem a Sýrií tyto regiony propojit. Jednali v souladu se zájmy sionistů a s arabskou podporou prostřednictvím Jordánska a reaktivované vojenské instituce MOC (Military Operations Center). Jako pomocníci jim posloužili někteří doma i v zahraničí působící příslušníci suwajdské opozice. Američané finančními injekcemi cílili na odklonění lokálního lidového hnutí za zlepšení životních podmínek směrem k protistátnímu politickému programu a požadavkům konfederace. Byli přivedeni příslušníci tzv. Islámského státu rekrutující se z beduínů z oblastí obklopujících Suwajdu, aby protestům dali podobu symbolizovanou vlajkou francouzského mandátu a odklonili je od jejich původního záměru prostřednictvím Američany řízeného chaosu.
Obyvatelé Suwajdy včetně významných představitelů místní komunity si však rychle uvědomili závažnost této situace a vydali prohlášení, v němž potvrdili svou syrskou identitu a loajalitu k národní vlajce se dvěma hvězdami. Zdůraznili, že jejich předkové sehráli klíčovou roli při vyhánění francouzského okupanta ze země. To vedlo k poklesu intenzity protestů a omezení zásahů, které byly obyvatelům guvernorátu cizí a nesly západní agendu. Nadcházející dny prokáží správnost našeho čtení současné situace.
Zbytky tzv. Islámského státu a gang SDF stále čerpají životní sílu z nominální americké přítomnosti na syrské půdě. Přítomnosti, která je dnes ohrožena Sýrií a jejími spojenci, aby ji vykořenili jako předehru k plné izolaci syrské země od terorismu, který ji pustošil více než deset let. To znamená také návrat zdrojů syrského státu jejich legitimním vlastníkům a zachování klíčové spojnice mezi Sýrií a Irákem až do Íránu, za jejíž kontinuitu syrský stát a jeho spojenci zaplatili spoustu úsilí, peněz a životů. Nebude v žádném případě přijatelné ji znovu uzavřít, ať už to Sýrii a spojence bude stát cokoli.
Podpora, kterou Amerika v poslední době těmto teroristickým organizacím poskytla, jim životnost příliš neprodlouží, ba dokonce může urychlit jejich definitivní zánik. Syrská politika v souladu se spojenci spočívá ve vyčištění každé pídě syrské země a výše zmíněné oblasti nejsou výjimkou. Ekonomická otázka se v Sýrii stala naléhavou do takové míry, že převálcuje přítomnost Západu a jeho žoldáků na syrské půdě. Aktuální snahy nezmění nic na neúspěších NATO na Ukrajině, ale spíše jejich problémy ještě zhorší opakovanými porážkami Ameriky a jejích žoldáků od Sýrie přes Ukrajinu až po černý kontinent a Niger, který je v péči Ruska.
K výše uvedenému se přidává hospodářsky a vojensky rostoucí mocnost, kterou je skupina BRICS, jež se stala fenoménem, který se valí jako sněhová koule s narůstajícím počtem přistupujících zemí, včetně států, které byly tradičně pod americkou kontrolou, jako jsou státy Zálivu a Egypt. Blíží se proměna americké unipolarity v multipolární svět s jasnou a zřetelnou hrozbou Američanům prostřednictvím stávajících opatření BRICS v plném proudu reprezentovaných Rozvojovou bankou, která omezí roli Světové banky, a jednotnou měnou BRICS, která stáhne koberec zpod dominance amerického dolaru.
Porážka amerických sil zla v těchto oblastech světa neznamená úplnou porážku Ameriky a západní osy, protože tato osa disponuje velkou silou a má své alternativní armády. Je to však její částečná porážka tváří v tvář sílící východní ose, a to v rovině vojenské, ekonomické i politické. Současné geopolitické změny jsou zemětřesením, po kterém budou následovat další otřesy a vše si vyžádá dlouhou dobu na stabilizaci.
Júnus Násir je naším syrským korespondentem se sídlem v Damašku.
دق طبول الحرب في سورية على وقع هزائم الناتو في أوكرانيا
دمشق – يونس أحمد الناصر
تصاعدت مؤخرا أصوات طبول الحرب في سورية و تحديدا في منطقة الجزيرة السورية بين سورية و حلفائها من طرف و أمريكا و مرتزقتها في الجانب الآخر على وقع هزائم الناتو في أوكرانيا
ففي أوكرانيا فشل الهجوم المضاد الذي شنته القوات الأوكرانية كرأس حربة لقوات الناتو باستخدام أحدث التكنولوجيا الغربية فشلا ذريعا و أدى لخسائر فادحة في أرواح الجيش الأوكراني و المرتزقة الأجانب الذين يساعدون الجيش الأوكراني و في المعدات العسكرية الغربية التي تم زجها في المعركة لإحداث فرق جوهري في معادلة الصراع( الغربي – الشرقي) لكن رياح الغرب لم تواتي سفنهم و انقلب السحر على الساحر فقد تم صهر فخر الصناعة العسكرية الأوربية بالصواريخ و مضادات الدروع الروسية و نشأت حركات معارضة في كل دول الغرب لوقف دعم أوكرانيا بالمال و السلاح لأنه يذهب في ثقب أسود .
و للتخفيف من غضب الشارع الغربي تم تحريك الملف السوري اعتقادا بأنهم سيحققون ما خسروه من ماء الوجه في أوكرانيا
الملف السوري الذي يشهد خواتيمه معلناً فشل المشروع الأمريكي في المنطقة بعد أن تقلص الإرهاب على الأرض السورية من كامل الجسد السوري إلى نقطتين ساخنتين فقط هما ( إدلب و الجزيرة السورية ) وهي الأجزاء التي لا زال الإرهاب القاعدي و إرهاب قسد يسيطر عليها مستمدا أسباب الاستمرار من الوجود الأمريكي غير الشرعي في قاعدة التنف الذي لا زال يحمي شراذم داعش كما يحمي إرهاب قسد و القاعدة في الجزيرة و إدلب عبر دعمهم السلاح و المقاتلين
كما تم تحريك ملف السويداء وصولا لدرعا و القنيطرة و قطع طريق بغداد لوصل تلك المناطق مع بعضها وفق المخطط الأمريكي بما يتوافق مع المصلحة الصهيونية بدعم عربي عبر الأردن ( غرفة موك التي يعاد تفعيلها ) و الاستعانة ببعض المعارضين من أبناء السويداء في الخارج و أرعهم في الداخل و مدهم بالمال لحرف الاحتجاجات المطالبة بتحسين ظروف المعيشة و تحميلها أجندة سياسية تصرف الحراك الشعبي عن المطالبة بتحسين الظروف المعيشية إلى مناهضة الدولة السورية و المطالبة بكونفدرالية و زج عناصر داعشية من البدو المحيط بريف السويداء لرفع علم الانتداب الفرنسي في الاحتجاجات و حرفها عن مسارها كما ذكرنا عبر الفوضى الموجهة أمريكيا و التي سرعان ما أدرك أبناء السويداء ووجهاء المجتمع المحلي خطورة ذلك و أصدروا بيانات تؤكد هويتهم السورية و علمهم الوطني ذي النجمتين و بأن أجدادهم كان لهم دور مفصلي في طرد المحتل الفرنسي من البلاد ما أدى لتراجع الاحتجاجات و الحد من التدخلات الغريبة عن أبناء المحافظة و التي تحمل الأجندة الغربية و الأيام القادمة ستثبت صحة قرائتنا للمشهد الحالي في السويداء
أما عن بقايا داعش وعصابة قسد التي لا زالت تستمد أسباب الحياة من الوجود الأمريكي الشكلي على الأرض السورية هذا الوجود التي بات اليوم مهدداً من سورية و حلفائها باقتلاعه تمهيدا لتعزيل الأرض السورية من الإرهاب الذي عصف بها ما يزيد عن العقد من السنوات إيذانا بعودة موارد الدولة السورية لأصحابها الشرعيين و المحافظة على شريان الحياة بين سورية و العراق وصولا لإيران الذي دفعت الدولة السورية و حلفائها الكثير من الجهد و المال و الأرواح لاستمراره و لن يتم القبول بحال من الأحوال بإعادة إغلاقه مهما كلف سورية و الحلفاء من ثمن
وجرعة الحياة التي قدمتها أمريكا لهذه التنظيمات الإرهابية مؤخراً لن يطيل بعمرها كثيرا بل ربما يسرع بزوالها و موتها
القرار السوري مع الحلفاء هو تطهير كل شبر من الأرض السورية و المناطق المذكورة ليست استثناءا فالملف الاقتصادي في سورية بات ضاغطاً إلى درجة انفجارية تطيح بالوجود الغربي و مرتزقته على الأرض السورية
و تحريك هذا الملف لن يغير شيئاً من هزائم الناتو في أوكرانيا بل سيزيد هذا الملف سوءاً عبر هزائم متكررة لأمريكا و مرتزقتها من سورية لأوكرانيا إلى القارة السوداء و ملف النيجر الذي بات بعهدة روسيا
يضاف لما سبق القوة الناهضة اقتصاديا و عسكريا و هي مجموعة بريكس التي أصبحت أمراً واقعا يتدحرج ككرة الثلج بزيادة عدد الدول المنضمة و التي ستنضم لاحقا إلى بريكس بما فيها دول كانت تقليديا تحت السيطرة الأمريكية و قررت الانضمام لبريكس كدول الخليج و مصر كل ذلك يغزز قوة بريكس للإطاحة بأحادية القطب الأمريكية إلى عالم متعدد الأقطاب مع تهديد واضح و صريح لهيمنة الدولار الأمريكي عبر إجراءات بريكس القائمة على قدم وساق و المتمثلة ببنك التنمية و الذي سيقلص دور البنك الدولي و عملة بريكس الموحدة التي ستسحب البساط من تحت هيمنة الدولار الأمريكي
و إن اندحار قوى الشر الأمريكي عن هذه المساحات من العالم لا يعني هزيمة أمريكا و المحور الغربي نهائياً فهذا المحور يمتلك من القوة الكثير و لديه من الجيوش البديلة التي يستخدمها الكثير , و لكنه اندحار جزئي أمام مد المحور الشرقي الناهض عسكريا و اقتصاديا و سياسيا فالتغيرات الجبوسياسية هي زلازل تحتاج لهزات ارتدادية و زمن طويل حتى تستقر.
