Syřané mají Idlib neoddělitelně spjatý se znamenitými třešněmi zvanými „ar-ríháwí“ podle města Aríhá, kde se v různých variacích hojně pěstují. Před válkou pouhá desetina místní produkce uspokojila domácí potřebu, zatímco devadesát procent šlo na arabské a zahraniční trhy. Počet třešňových stromů v provincii převyšoval počet jejích obyvatel. V myslích Syřanů také přetrvává olej pocházející z olivami proslulého města Salqín, jenž je vyhlášený svojí kvalitou a blahodárnými vlastnostmi. Idlib je se svými vápencovými pohořími považován za oblast olivám zaslíbenou. Jedním z paradoxů této doby je, že se v Idlibu nacházejí starověká křesťanská města, jejichž obyvatelé z dosud neznámých důvodů odtamtud odešli. Říká se jim „zapomenutá města“ a jde o více než 800 vesnic a archeologických nalezišť, mezi něž patří také Sardžílá, Ajn Dára, Báríšá a kostel svatého Šimona Stylity staršího, které se zachovaly do dnešních dnů.
Zelený Idlib zahalen v černi
Do zeleného Idlibu, jak je mezi Syřany všeobecně nazýván, pronikla přes turecké hranice hejna černých kobylek z ozbrojených teroristických skupin slyšíce na výzvy džihádistických fatew, aby idlibskou zeleň zahalila v černočernou tmu. Mnoho pozemků zůstalo ležet ladem, úroda byla rozkradena, bohatství propašováno do Turecka, nemluvě o škodách na infrastruktuře, železnicích, elektrárnách, zemědělských strojích a vůbec všem na co dosáhly ruce těchto gangů vedených lidmi, jako byl saúdský doktor Abdulláh al-Muhajsiní, a plných žoldáků z řad Uzbeků, čínských Ujgurů, afghánských Arabů a mnoha dalších.
Zbraně, které jim zajistily státy Zálivu, šly rovněž přes Turecko. Jednalo se o ruské zbraně zakoupené v balkánských zemích, stejné zbraně, jaké používá syrská armáda. Snadno se tak mohly šířit lži, že šlo o zbraně (tanky, kulomety, kalašnikovy), které ukořistili od syrského vojska. Poté, co se žoldákům nepodařilo zvítězit nad syrskou armádou s ruskými zbraněmi, vstoupila válka do další fáze, kdy jim Američané začali poskytovat moderní výzbroj, jako jsou rekty Stinger, ale ani to jim nepomohlo. A tyto zbraně se dostaly do rukou qá’idistické Fronty an-Nusra, kterou OSN, státy Západu, a dokonce sami Američané klasifikují coby teroristy, jejichž podpora je zakázána.
Idlib a deeskalační zóny
Po vítězstvích, kterých syrská armáda dosáhla se svými spojenci (Rusy, Íránci, iráckými a libanonskými hnutími odporu) nad teroristickými skupinami v centrech jejich koncentrace, čímž myslím guvernoráty Aleppo, Darʽá a Homs, a po zahájení série jednání v Astaně (Nur-Sultanu) se garantující státy dohodly na rozlišování mezi výše uvedenými teroristickými organizacemi a místními bojovníky pod kontrolou těchto organizací. Kdo z těchto bojovníků chtěl zůstat ve své oblasti, musel složit zbraně a nastoupit cestu usmíření se syrským státem. Navzdory zaručeným tvrzením té doby o nevyhnutelném rozpadu Sýrie se podařilo množství terorismem napadených regionů zklidnit. S podvedenými a zbloudilými syrskými jednotlivci došlo k usmíření, zatímco ideologičtí extrémisté odešli dle dohody do Idlibu.
Proč extrémisty do Idlibu?
Na tuto často se opakující otázku je třeba odpovědět. Jak bylo řečeno, většina zahraničních teroristů doletěla ze svých zemí původu do Turecka a přes turecké hranice přešli do Sýrie. Arabská a mezinárodní média zveřejnila rozhovory s mnohými z těchto džihádistů, během nichž se nechali slyšet, že jejich příchod do Turecka byl reakcí na džihádistické fatwy v Sýrii. Erdoganova vláda jim usnadnila vstup do Sýrie a v tureckých pohraničních městech se rozšířily obchody s oblečením typickým pro tyto skupiny (černé masky a transparenty těchto organizací a čelenky, které tito teroristé nosí při páchání svých zločinů).
Turecko rovněž vytvořilo logistickou zásobovací linku pro tyto organizace a turecké nemocnice přijímaly raněné z jejich operací proti Syrské arabské armádě k ošetření a následnému navrácení na syrská bojiště. Erdogan byl nicméně nedávno nucen přiznat, že jej západní země zradily a nesplnily své sliby, kterých se mu od nich dostalo poté, kdy začal realizovat svůj projekt destabilizace Sýrie.
Dle mého názoru byla deportace zahraničních teroristů i syrských jednotlivců oddaných qá’idistické ideologii, kteří odmítli složit zbraně a raději odešli do Idlibu, předehrou k tomu, aby ti, kdo se budou chtít navrátit do zemí původu, odešli, a zbytek odhodlaný bojovat na život a na smrt zůstal koncentrovaný na jednom místě, místo aby se rozlézal po celém syrském teritoriu. Později jsme mohli být svědky, jak jich turecká vláda využila ve svých zahraničních válkách, ať již šlo o konflikt mezi Ázerbájdžánem a Arménií o Karabach či o boje v Libyi. Brzy se možná přidá Jemen nebo Afghánistán po odchodu amerických sil a možná se objeví i další nová ohniska konfliktů. Tito žoldáci nejsou víc než nájemné zbraně určené k realizaci amerických teroristických projektů v cílových zemích.
Osvobození Idlibu je nezvratné suverénní rozhodnutí
Prezident Baššár al-Asad v rozhovoru uvedl, že osvobodíme každou píď syrského území, na kterou tyto teroristické organizace pronikly. Potvrdil, že Idlib je důležitou a drahocennou součástí Sýrie. Dnes víme, že se Syrské arabské armádě s pomocí spojenců skutečně podařilo osvobodit velké části syrského území. Idlib nebude výjimkou a syrské vojsko je rovněž osvobodí od těchto organizací a znovu nastolí bezpečnost pro syrské občany, kteří jsou nyní jejich rukojmí.
Domnívám se, že osvobození Idlibu se blíží. V posledních dnech tamní teroristické skupiny vystupňovaly útoky proti syrské armádě a blízkým městům a vesnicím. Rakety, které denně vypalují způsobují velké škody na infrastruktuře a trpělivost s těmito zločiny, dle mého soudu, nebude mít dlouhého trvání.
إدلب الخضراء إلى حضن الوطن ... قريباً
دمشق – يونس أحمد الناصر
السوريون يعرفون إدلب بكرزها المميز و يسمونه ” الريحاوي ” نسبة لمدينة أريحا التي تنتج مختلف أصناف الكرز حيث تزرع فيها مختلف أصناف الكرز المعروفة و قبل الحرب على سورية كانت نسبة 10% منه للاستهلاك المحلي و 90% منه للتصدير للأسواق العربية و العالميةو كانت أعداد أشجار الكرز تفوق عدد سكان المحافظة أي لكل فرد شجرة أو يزيد .و لا ينسى السوريون زيت سلقين المشهورة بزيتونها ( الزيت السلقيني ) الذي كانوا يفضلونه و يطلبونه بالاسم لخصائص هذا الزيت و جودته العالية و تعتبر إدلب و جبالها الكلسية موطن الزيتون الأولو من مفارقات الدهر بأن إدلب تضم مجموعة من المدن القديمة المسيحية التي غادرها أصحابها لأسباب لا زالت مجهولة و سميت بالمدن المنسية و هي أكثر من 800 قرية و موقع أثري و منها سرجيلا وعين دارة و باريشا و كنيسة سمعان العمودي … الخ ولا زالت آثارها باقية لليوم
إدلب الخضراء يغشاها السواد
إدلب الخضراء كما يسميها السوريون دخلتها أفواج الجراد الأسود من التنظيمات الإرهابية المسلحة القادمين عبر فتاوى الجهاد عبر الحدود مع تركيا لتحيل خضرتها إلى السواد فكثير من أراضيها باتت خارج الإنتاج ومحاصيلها تتعرض للسرقة و التهريب عبر الحدود إلى تركيا ناهيك عن منشآت البنية التحتية كالسكك الحديدية التي تم اقتلاعها و بيعها و محطات توليد الكهرباء و المحركات الزراعية و كل ما تطاله أيادي تلك العصابات و لعل أشهر قادة تلك المجموعات كان الدكتور السعودي عبدالله المحيسني و مرتزقة آخرين من الأوزبك و الأيغور الصينيين و العرب الأفغان و غيرهم كثير .كما دخلها السلاح الذي أمنته لهم دول الخليج عن طريق تركيا و كان قوامه السلاح الروسي الذي تم شراؤه من دول البلقان و هو نفس السلاح الموجود لدى الجيش السوري لتمرير (خدعة ) تقول بأنهم غنموا ( حصلوا ) على هذا السلاح من معسكرات الجيش السوري كالدبابات الروسية و الرشاشات و بنادق الكلاشينكوف قبل أن تقوم أمريكا بتزويدهم بالسلاح الأمريكي المتطور كصواريخ ستينغر و غيرها علناً في مرحلة متقدمة من الحرب على سورية بعد أن فشل المرتزقة بتحقيق الانتصار على الجيش السوري بالأسلحة الروسية و لكنهم أيضاً بعد حصولهم على الأسلحة الأمريكية قد فشلوا أيضاً و انتقلت تلك الأسلحة لأيدي تنظيمات القاعدة و جبهة النصرة المصنفة أمريكياً و غربياً و حسب الأمم المتحدة كتنظيمات إرهابية يحظر دعمها .
إدلب و مناطق خفض التصعيد
بعد الانتصارات التي حققها الجيش السوري مع الحلفاء (الروس و الإيرانيين وتنظيمات المقاومة العراقية و اللبنانية ) على المجاميع الإرهابية في مراكز تواجدهم الكثيف و أعني حلب و درعا و حمص و بدء جولات اجتماعات أستنة (نور سلطان) اتفقت الدول الضامنة على التمييز بين التنظيمات الإرهابية وفقاً لما سبق و المقاتلين المحليين المنضوين تحت سيطرة تلك التنظيمات و من يريد من هؤلاء المقاتلين البقاء بمنطقته فعليه إلقاء السلاح و القبول بالتفاوض السلمي مع الدولة السورية و رغم الشائعات التي انتشرت حينها و مضمونها (تقسيم سورية ) إلا أن الدولة نجحت بتبريد كثير من المناطق التي كان يجتاحها إرهاب تلك المجموعات و أقامت المصالحات مع الأفراد السوريين (المغرر بهم) بينما رحل المتطرفين أيديولوجيا وفقاً للاتفاق إلى إدلب .
لماذا ترحيل المتطرفين إلى إدلب؟
سؤال يتردد كثيراً و للإجابة عليه برأينا و كما ذكرنا سابقا بأن غالبية الإرهابيين الأجانب دخلوا سورية عبر الحدود التركية و قدموا من بلدانهم الأصلية إلى المطارات التركية و قد نشرت وسائل الإعلام العربية و العالمية مقابلات مع كثير من هؤلاء الجهاديين أخبروا خلالها بأن قدومهم إلى تركيا استجابة لفتاوى الجهاد في سورية و قد سهلت لهم حكومة أردوغان الدخول إلى سورية و قد انتشرت في المدن الحدودية التركية محلات بيع الألبسة الخاصة بتلك الجماعات ( الأقنعة السوداء و الرايات التي ترفعها تلك التنظيمات و عصابات الرأس التي يرتديها هؤلاء الإرهابيون أثناء ممارسة جرائمهم ).كما شكلت تركيا خط الإمداد اللوجستي لتلك التنظيمات و استقبلت المشافي التركية جرحى تلك التنظيمات خلال عملياتهم ضد الجيش العربي السوري للعلاج و العودة لسورية مجدداً لميادين القتال .و قد اعترف أردوغان مؤخراً بأن الدول الغربية خذلته و لم تفي بوعودها له بعد تنفيذه مشروع استهداف سورية وزعزعة الاستقرار فيهاإذا كان الترحيل إلى إدلب للإرهابيين الأجانب و المنتمين لفكر القاعدة من الأفراد السوريين الذين قرروا الذهاب إلى إدلب و عدم ترك السلاح كان برأينا تمهيدا لمغادرة من يريد منهم المغادرة لبلده الأصلي الذي أتى منه أو القتال حتى الموت في بقعة واحدة بدلاً من انتشارهم على مساحة الجغرافيا السورية , و قد رأينا لاحقاً كيف استخدمتهم حكومة العدالة و التنمية التركية في حروبها الخارجية و أعني (نزاع كراباخ بين أذربيجان و أرمينيا و ليبيا و ربما قريباً اليمن و إفغانستان بعد رحيل القوات الأمريكية عنها و ربما تكون مناطق نزاع أخرى قد يتم زجهم بها )و يصح القول عنهم بأنهم بنادق للإيجار لتنفيذ مشاريع أمريكا الإرهابية في الدول المستهدفة .
تحرير إدلب من تلك التنظيمات قرار سيادي لا رجعة عنه
السيد الرئيس بشار الأسد قال في مقابلة سنحرر كل شبر من الأرض السورية دخلته تلك التنظيمات الإرهابية و إدلب جزء هام و عزيز من الأرض السورية التي دخلتها تلك التنظيماتو اليوم نرى بأن الجيش العربي السوري بمساعدة الحلفاء قد تمكن فعلاً من تحرير أجزاء كبيرة من الجغرافية السورية و إدلب ليست استثناء من ذلك و سوف يقوم الجيش السوري بتحريرها من تلك التنظيمات و يعيد الأمان لأهلها المختطفين من تلك التنظيماتو برأينا بات تحرير إدلب قاب قوسين أو أدنى ففي الأيام الأخيرة تصاعدت اعتداءات المجموعات الإرهابية في إدلب ضد وحدات الجيش العربي السوري و القرى و المدن الآمنة في المناطق القريبة من مناطق تواجد تلك التنظيمات و تطالها القذائف التي يطلقونها يوميا ما يتسبب بدمار في البنية التحتية و الأرواح و لن يطول الصبر على هذه الجرائم كثيرا كما أعتقد .
